آخه من با خاطراتت چه کنم؟

و علی الخصوص پارسال

نشستم جلوی تلویزیون تا برنامه ماه عسل را تماشا کنم

و می دانستم که تو هم داری این برنامه را تماشا می کنی.

بغض داشت خفه ام می کرد.

همه لحظه های گذشته، همه خاطراتمان

جلوی چشمم رژه می رفتند.

یاد آن روزها که بعد از این برنامه در باره اش

با اس ام اس نظر می دادیم و تحلیلش می کردیم می افتادم.

یاد اشکها و لبخندهایمان

یاد قبول باشد های پس از افطار.

بغض داشت خفه ام می کرد

دلم می خواست هوار بکشم، داد بزنم

م.... من ماه عسل یک نفره نمی خواهم...