آخه من با خاطراتت چه کنم؟

عادتی کم ارزش که گهگاه

شبیه همان روزهای دوس داشتنی اش خواهد شد.

اگر به عشق احترام نگذاری عشق به داستانی تکراری بدل خواهد شد

که همه آخرش را پیش از تو میدانند.

اگر حواست به دوست داشتنت نباشد

شبیه کودکی که دستش را در بازار رها کرده باشی گم می شود

و همان یک بار ترسش را از پیدا نشدن به دور خواهد انداخت.

گاهی به آنکه دوستت دارد و دوستش داری نگاه کن.

آیا از حس روزهای اول خبری هست؟

ما بی آنکه بدانیم خودمان را سر راه عشق قرار میدهیم

و گمان می کنیم همه چیز خوب است.

در حالی که عشقی خوب است که همراه ما باشد

نه در سر راهمان و عشقی که خوب باشد

جای هیچ گمان و شکی باقی نخواهد گذاشت.

کافیست یادمان باشد هر حسی شبیه پرسش و پاسخ است.

نه سوال بی جواب، نه جواب بی سوال

که هر کدام بی دیگری بماند باید در دوست داشتن شک کرد

که این یعنی عادت و این عادت هرگز نمی ارزد.