تلخ / شیرین/ فرهاد
از روی علاقه هایشان
خنده هایشان و نگاه هایشان.
آن وقت خوب به حرفهایشان گوش کن
و بشنو نام چه کسی را بیشتر از هر نام دیگری
صرف تعریف خاطرات میکنند.
آن وقت آن نام را جدی بگیر.
آن نام می خواهد شخصی باشد حقیقی یا خاطره ای خیالی،
جایی در زندگی آن شخص دارد.
من گاهی به فرهاد فکر میکنم که تلخ ترین خاطره اش هم شیرین است.
و همیشه به تو فکر میکنم
که در تلخ ترین روزهای زندگیم
خاطره هایی شیرین برایم به جا گذاشتی،
به تو فکر میکنم که چه آسان مرا تغییر دادی
و مطمئن باش که ذره ای دوست داشتنم تغییر نخواهد کرد.
من عکسهای تو را می بینم
خنده هایت را پیگیری می کنم و برای همه دنیا تعریف می کنم
و نه چند بار در میان
که همیشه و همیشه از تو خواهم نوشت.
شاید تو هرگز متوجه نشوی،
اما من می دانم و برای همیشه این کار را خواهم کرد.
حالا بیا بگو من در کجای جهان توام.
آیا در عکسهایت جایم خالی است؟
آیا در لبخندهایت ضمیر سوم شخص هستم؟
آیا "ما" که میگویی "من" در آن جایی دارد؟
و برای سوال آخر:
آیا به همه ثابت کرده ای که دوستم داری؟
آدمها را از روی کسانی که دوستشان دارند بشناس
و اجازه بده تو را از روی من بشناسند.