بودی / هستی و خواهی بود
شنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۲، ۰۱:۴۳ ب.ظ
م.... من که مینویسم مردم فکر میکنند تو با من بد کردی.
فکر میکنند تو مرا آزردی.
فکر میکنند بی وفا بودی.
من هیچ جا از بدی تو ننوشتم.
بدی ندیدم که بخواهم بنویسم.
من هیچ وقت از تو جز خوبی ندیدم.
مردم همه را به یک چشم میبینند.
کسی درک نمی کند که تو فرشته هستی.
کسی درک نمی کند که تو لایق ترین هستی برای عشق.
من اگر غمگین مینویسم از خودم گله دارم.
وگر نه سر سوزنی از این ناراحتی و غم از سوی تو نیست.
من از خود دلگیرم.
من شرمنده تو هستم.
تویی که بهترین بودی / هستی و خواهی بود.
مهم نیست که مردم چه قضاوتی در باره ما می کنند.
مهم این است که تو بهترین / پاک ترین و قابل احترام ترین
بودی / هستی و خواهی بود.
دوستت دارم.
۹۲/۱۰/۲۸