آخه من با خاطراتت چه کنم؟

صندلی جلو.

صندلی عقب مسافر نشسته بود.

یک زن و دو مرد.

راستش را بخواهی مطمئن نیستم.

شاید یک مرد و دو زن.

یک لحظه بوی عطری که می زدی پیچید تو تاکسی.

بد جور بغض کردم.

دلم می خواست بزنم زیر گریه.

پیاده شدم.

بقیه مسیر را قدم زدم.

و برایت شعر خواندم.

با بغض.