آخه من با خاطراتت چه کنم؟

ظهر که میشه واسه نهار تو داروخونه نمی مونم. می گم که:

میرم خونه.

از داروخونه که میزنم بیرون یه راست میرم کافی نت.

میرم یه کم واست از حال و روزم بنویسم.

مینویسم و بر میگردم.

بهم میگن چقد رنگ و روت وا شده!

همین خوبه. سعی کن فراموشش کنی.

به خودت برس.

ولی حیف.

حیف که نمیدونن بی تو منی وجود نداره.