آخه من با خاطراتت چه کنم؟

خودت

غمت

مشکلت

غصه ات

هوای شهرت

آدم های اطرافت

حتی دشمنت...

یک آدم ساده که باشی،

برایت فرقی نمی کند که تجمل چیست

که قیمت تویوتا لندکروز چند است

فلان بنز آخرین مدل، چند ایربگ دارد

مهم نیست نیاوران کجاست

شریعتی و پاسداران و فرشته و الهیه کدام حوالی اند

رستوران چینی ها گران ترین غذایش چیست

ساده که باشی، همیشه در جیبت شکلات پیدا می شود.

همیشه لبحند بر لب داری.

بر روی جدول های کنار خیابان راه می روی.

آدم برفی که درست می کنی

و شال گردنت را به او می بخشی.

ساه که باشی، همین که بدانی بلیط سینما چند است، کفایت می کند.

نیازی مسافرتهای خارجی نیست

ساده که باشی زود به یاد می آیی و دیگر از خاطر نمی روی

مثل درسهای دوره دبستان.

آدم های ساده را دوست دارم،

بوی ناب آدم می دهند.

ساده که باشی، کوچک می شوی،

آن قدر که در این دل تنگ من هم جا می شوی...