آخه من با خاطراتت چه کنم؟

آرامش پس از شب طوفان من تویی.

حتی عجیب نیست که در اوج شک و شک

زیباترین بهانه ایمان من تویی.

احساس هایی متفاوت میان ماست.

آباد از تو ام من و ویران من تویی.

آسان نبود گرد همه شهر گشتنم.

آنکه چه سخت یافتم انسان من تویی.

پیداست من به شعله تو زنده ام هنوز.

در سینه من آتش پنهان من تویی.

هر صبح با طلوع تو بیدار می شوم.

رمز طلسم بسته چشمان من تویی.

هرچند سرنوشت من و تو دوبارگی است.

تنهای من، نهایت عرفان من تویی.