آخه من با خاطراتت چه کنم؟

خورشید با تو طلوع می کند

و عقربه های ساعت به سمت عقب باز می گردند.

و هر لحظه ای که به عقب بر می گردم

فقط تو را می بینم.

در پس لحظاتی که دیگر به رویا می ماند.

روز من

از غروب روز هفتم دی سال نود و دو روز من شروع می شود

و تا اول فروردین نود ادامه می یابد.

مثل باز گرداندن یک فیلم به اولش

مثل انسانی در حال مرگ

که همه زندگیش جلوی چشمانش رژه می رود.

لطفا

روی سنگ قبرم بنویسید.

طلوع ۱/۱/۱۳۹۰

غروب ۷/۱۰/۱۳۹۲

این بود تاریخ واقعی روزهای زندگیم.