آخه من با خاطراتت چه کنم؟

همینطور که داریم میحرفیم یه دفعه به یه حالت ترس میگه:

علی. سوسک سوسک.

میخوام سوسکه رو شوتش کنم نمیشه.

آخه اگه بلند شم شاید خونوادش منو ببینن.

گردنشو با یه حالت خیلی باحال کج کرده و داره نگام میکنه و حرف میزنه.

الان که دارم اینا رو مینویسم دوبار کنارم نیست. دارم گریه میکنم و مینویسم.

از روزایی که باهاش بودم. از لحظه هایی که کنارش بودم.

اون شب تو ساحل هیچکی نبود.

خلوت خلوت.

فقط من بودم و تو و سوسکهای ساحل.

یادش بخیر