آخه من با خاطراتت چه کنم؟

دیدمش که روبه روی پله برقی وایستاده.

اونم منو دید.

بعد سریع رفت تو مغازه پیش مامانش.

هر چند لحظه یه بار میومد دم در مغازه و من میدیدمش.

بهش چند تا اس ام اس دادم.

اونم یه چند تایی داد و گفت که پیش مامانش نمیتونه زیاد اس بده.

گفتم باشه و دنبالش راه افتادم.

شده بودیم مثل عاشقای چهل سال پیش.

فقط یه نامه کم بود که بدم بهش و فرار کنم.

و بعد منتظر باشم که اون یه نامه بده.

آره اگه این اس ام اس نبود حتما این کارم میکردیم.

درست مثل چهل سال پیش.